Kai

ေရကူးကန္ထဲ ဆင္းလာေတာ့ သတိထားမိတာ ကန္ကိုုေၾကြျပားေတြနဲ႕ အလွဆင္ထားတာ မဟုုတ္ဘူး ။ သဘာဝ ေက်ာက္ျပားေတြ ခင္းထားေတာ့ အျပာေရာင္တိုု႕ ဘာတိုု႕ေတာ့ မဟုုတ္ဘူး ။ စိမ္းရင့္ေရာင္ေလးျဖစ္ေနတယ္ ။ ကန္လယ္ေလာက္မွာ ဘားရွိတယ္ ။ ဘိုုတသိုုက္ ဖန္ခြက္ေလးေတြ ကိုုယ္စီနဲ႕ ေဟးလားဝါးလားပဲ ။ လြပ္လပ္စြာ အာက်ယ္က်ယ္နဲ႕ ရီေမာေနၾကတယ္ ။ သူတိုု႕ အတြက္ အၾကိဳက္ျဖစ္ေနမွာပဲ ။ေကာက္ေတး ေသာက္မလားတိုု႕ ဘာတိုု႕ ဘာမွ လုုပ္ခ်င္စိတ္မရွိဘူး ။ ခုုထိ ေပ်ာ္စရာ တခုုလိုု မျမင္ေသးဘူး ။ ကန္ေဘးနားမွာ ကိုုယ္ပတ္တဲ့ ပုုဝါအၾကီးေတြ ငွားတဲ့ေနရာရွိတယ္ ။ ေဟာ္တယ္ ကဒ္မပါရင္ ငွားလိုု႕မရဘူး ။ လာတည္းတဲ့သူေတြ အတြက္ ဂိမ္းေတြ ေဆာ့ေပးတဲ့ အစီစဥ္ေတြ ေရးထားတဲ့ ဘုုတ္ကိုုေတြ႕တယ္ ။ ရက္ၾကာေနသူေတြ အတြက္ေတာ့ မိုုက္တယ္ ။ ဘာလီအက ကနည္း ။ ဘာလီစကားေျပာနည္း ဖရီးသင္ေပးတာ ။ တျခားဂိမ္းေတြလဲ ရွိတယ္ ။ ဘိုုတေယာက္က ေအာ္လိုုက္တယ္ "ငါဝယ္လာတယ္ Oakley ကြ ၁၀ပဲ တဲ့ ဟားဟားတဲ့ " လက္ထဲက မ်က္မွန္ကိုုေျမွာက္ျပီးေျပာေနတယ္ ။ ကန္ထဲက လူေတြကလဲ လက္မေတြ လွမ္းေထာင္ျပလိုုက္တယ္ ။ ေနကာမ်က္မွန္ေတြ ေရွာ့ပင္းစင္တာထဲေတြ႕လိုုက္တယ္ ။ တံဆိတ္အစံုုပဲ ။ ေပါတာေလး တခုုေလာက္ ဝယ္တတ္ခ်င္တာ ျပန္သာလာေရာ မဝယ္လိုု

သမီးကိုုေပးထားတဲ့ ကတိအတိုုင္း ခရီးထြက္ဘိုု႕ အေၾကာင္းေပါင္းစံုုလာေတာ့ စင္ကာပူက လူသိမ်ားတဲ့ ခရီးသြားေအဂ်င္စီ တခုုမွာ သြားစံုုစမ္းတဲ့ အခါ ၾကိဳတင္ျပီး ဘြတ္ကင္မလုုပ္ထားတာေရာ ျမန္မာပတ္စပိုု႕ပါတာေရာေၾကာင့္ ဗီဇာေလွ်ာက္ဘိုု႕ အခ်ိန္မမီေတာ့ဘူး ။ ဒါေၾကာင့္ ဗီဇာလြတ္တဲ့ နိုုင္ငံေတြမွာပဲ သြားလိုု႕ရပါတယ္.... အဲဒီနိုုင္ငံေတြကလဲအင္တာနက္မွာသာ ျမင္ဘူးတာ တကယ္သြားမယ္ဆိုုေတာ့ ဘယ္နိုုင္ငံမွန္းမသိေတာ့ဘူး ...။ ေအဂ်င္စီက ေကာင္မေလးကေတာ့ ေျပာတယ္ နင္ေျပာတဲ့ နိုုင္ငံေတြက ဒီပလိုုမက္ေတြ အတြက္ပဲ ဗီဇာ လြတ္တာ ျမန္မာတိုုးရစ္ေတြ အတြက္ ဗီဇာလြတ္တဲ့ နိုုင္ငံက အင္ဒိုုနီးရွားပဲ ရွိတယ္တ့ဲ free and easy ေရြးမယ္ ဆိုုေတာ့လဲ ဗီဇာက မေသခ်ာဘူး ။ အဲတာနဲ႕ ရန္ကုုန္ျပန္တိုုင္းေလယာဥ္လက္မွတ္ျဖတ္တဲ့ ပင္နီစူလာက အမၾကီးဆီကိုု အားကိုုးတၾကီးနဲ႕ ခ်ီတတ္လာခဲ့တယ္ ။ သူကေတာ့ လိုုခ်င္တဲ့ နိုုင္ငံရဲ႕ဗီဇာကိုု အျမန္လုုပ္ေပးဘိုု႕႔ တိုုးရ္ကုုန္မဏီေတြထက္စာရင္ လြယ္တယ္ ။ ဟုုိဟာေတြက အဆင့္ဆင့္ကိုုး ။ ဒါေပမယ့္ ရတဲ့ရက္ေလးကလဲ နညး္နည္းေလး ခ်က္ခ်င္းကလဲ သြားခ်င္တယ္ ဆိုုေတာ့ ေနာက္ဆံုုး အဲဒီအမၾကီးအၾကံေပးခ်က္အရ ဘာလီကိုုပဲ ေရြးခဲ့ရတယ္ ။ အေရွ႕ေတာင္အာရွ က ျမန္

အိႏၵိယလူမ်ိဳးေတြ မွာ အေနာက္တိုုင္း အေရွ႕တိုုင္း နိုုင္ငံေပါင္းစံုုနဲ႕ မတူတဲ့ ေဆးဘက္ဆုုိင္ရာ အယူဝါဒေတြ ၾကြယ္ဝတယ္ ။ သူတိုု႕ဆီက ေဆးနည္းမ်ားစြာမွာ ထိပ္ဆံုုးမွာ နံပါတ္တစ္ေနရာ မွာ ရွိေနတဲ့ ေဆးတပါးကေတာ့ နိုု႕နႏြင္းပါပဲ ။  နႏြင္းဟာ ခႏၵာကိုုယ္နာက်င္ ပင္ပန္းျခင္း ၊ဖ်ားနာကိုုက္ခဲျခင္း ၊ အလုုပ္ပင္ပန္းျခင္းတိုု႕ အတြက္ အထူးေကာင္းမြန္တဲ့ ဓာတ္စာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ အဆစ္ျမစ္ေယာင္ေနတာေတြရွိရင္ ေဆးေသာက္စရာ မလိုုပဲ ေပ်ာက္သြားမွာပါ ။ အစာအိမ္အခ်ဥ္ေပါက္ေနတာေတြ အစာမေၾကျဖစ္ေနတာေတြ အတြက္လဲ အလြန္ေကာင္းတဲ့ ေဆးတပါးပါ ။ ဘိုုက္ျပည့္ဘိုုက္ကယ္ေနတာေတြ အတြက္ေတာ့ နတ္ေဆးတပါးပါပဲ ။  တခါတေလ ဘိုုက္ျပည့္ဘိုုက္ကယ္တာ ေနရထိုုင္ရခက္တဲ့ အျပင္ ေလးလံ ထိုုင္မွိဳင္းျပီး မေပ်ာ္တဲ့ ေရာဂါ ကိုု ခံစားရပါတယ္ ။ လူၾကည့္လိုုက္ရင္လဲ ျဖတ္လတ္မွဳမရွိပဲ ဘိုုက္ၾကီးပူျပီး အပင္ပန္းမခံနိုုင္ဘူး ။ ဒါဆိုုရင္ နိုု႕နနြင္းေသာက္ပါ ။ အစာအိမ္တြင္းမွာ ရွိတဲ့ အပူနာေတြကိုုလဲ သက္သာေပ်ာက္ကင္းေစပါတယ္ ။ ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းမ်ား ကိုုလဲ သက္သာလာေစပါတယ္ ။ သဘာဝ အေယာင္က်ေဆး ၊ သဘာဝ အင္တီဘိုုင္အိုုးတစ္ ၊ သဘာဝအနာက်က္ေဆး ၊ ေသြးသန္႕ေဆး ၊ အသားအေရအတြက္အားျဖည့္ေဆး လဲျဖစ္ပါတယ္ ။ ေခ်ာင္းဆိုုးျခင္း

ေမြးရပ္ေျမ အျဖစ္ ငယ္ဘဝထဲ က ၇တန္း အထိေနခဲ့တဲ့ စစ္ေတာင္းျမစ္ေဘးက မေဒါက္ ဆိုုတဲ့ ျမိဳ႕ေလးမွာေနတုုန္းက သဘာဝရဲ႕ အရသာကိုု ျပည့္ျပည့္ဝဝ ခံစားခဲ့ဘူးတယ္ ။ ၾကာခဲ့ျပီဆိုုေပမယ့္ လတ္ဆတ္တဲ့ အစား အေသာက္ဆိုုတာ မစားရေလ ပိုုစားခ်င္ေလ ။ မစားဘူးတဲ့သူေတြ အတြက္ အထူးအဆန္း မဟုုတ္ေပမယ့္  လတ္ဆတ္တဲ့ အရသာကိုုစားဘူးတဲ့ သူေတြ အတြက္ တမ္းတခ်က္ ဘယ္ေလာက္ နက္ရွိဳင္းတယ္ ဆိုုတာ အဟဲ...... မ်ားသြားျပီ ထင္တယ္ ....။ ငါကြ ဘေလာ့ဂါ....။ ညေနေစာင္းျပီ ဆိုုရင္ တံငါသည္ ဘၾကီးေတြ ထမ္းလာတဲ့ ငါးဘတ္ၾကီးေတြ ဆိုုတာ သူတိုု႕ အရပ္နဲ႕ အညီ အေကာင္ၾကီးၾကီးေတြ ။ ငါးဘတ္ပုုတ္ေမႊလိုု႔ အေမေခၚတဲ့ ဟင္းက မပုုတ္ပဲ ခ်ိဳအိ လတ္ဆတ္ေနတာပဲ ။ငါးလင္ပန္းဆိုုတာၾကီးေတြက်ေတာ့ ဗန္းထဲထည့္ေခြလာရင္ တဗန္းအျပည့္ပဲ ။ဝါးႏွီးၾကိဳးေတြနဲ႕ ထိုုးေဖာက္ခ်ဳပ္ျပီး အေခြလိုုက္ ထင္းမီးဖိုု ေခါင္မိုုးမွာရွိတဲ့ ဝါးဆိုုင္းစင္ေလးေပၚမွာ သံုုးေလးရက္ေလာက္ က်ပ္ကင္ျပီး ေနာက္ ၾကက္သြန္နီ အကြင္းလိုုက္နဲ႕ ငရုုတ္ခြဲျခမ္းနဲ႕ ေၾကာ္ေပးရင္ ငရုုတ္သီးကလဲ ခ်ိဳတယ္ ။  ၾကက္သြန္ကလဲ ခ်ိဳတယ္ ။ ငါးလင္ပန္းၾကပ္တိုုက္ကလဲ ခ်ိဳျပီးေမႊးတယ္ ။ ထမင္းျဖဴေလးနဲ႕ဆိုု တျခားဘာမွ မပါပဲကိုု အရမ္းစားေကာင္းတယ္ ။ မေဒါက္ကိုု အလည္ေရာက္