စေကာ့ေစ်းမွာ ခ်ာလည္လည္

ရန္ကုုန္မွာေရာက္ေနတုုန္း မပါမျဖစ္ ပါေအာင္ဝယ္လာခဲ့ခ်င္တာေလးေတြ ရွိတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ တေခါက္ေလာက္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းကိုုေျပးခဲ့တယ္ ။ ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းကိုု ေျပးဘုုိ႕ ဆိုုတာ ဒီေန႕ေခတ္လိုု ကားက်ပ္ပံုုနဲ႕မ်ားမ်ားဝယ္စရာ မရွိရင္ သြားခ်င္စိတ္ေတာင္ မရွိေတာ့ေအာင္ပါပဲ ။

ျမန္မာလိုု ဝတ္ရတာ ငယ္ကတည္းက ႏွစ္သက္တဲ့ အတြက္ ခုုလိုု ဝလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆိုုေတာ့ ျမန္မာလိုုပဲ ဝတ္ခ်င္မိေတာ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အေဝးကေနလွမ္းၾကည့္ရင္ ျမန္မာမွန္းတန္းျပီး ဓာတ္ေပါက္သြားေစတဲ့ အဆင္ အေရာင္ ဒီဇိုုင္းေတြ မၾကိဳက္ဘူး ။

 ျမန္မာမွန္းသိသြားတာကိုု ေျပာတာမဟုုတ္ဘူးေလ ။ဟိုုအရင္တုုန္းကဆိုု ကုုလားေရာင္ဆိုုတာ တိုု႕ေတြ ေျပာေျပာခဲ့ၾကတာ သိတယ္ မဟုုတ္လား။ ခုု တိုု႕ဆီက လူေတြ အဲလိုုေတြဝတ္ေနၾကျပီ ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ေတြေလ ။ ေတာ္ၾကာ ျမန္မာေရာင္လိုု႕ ေျပာခံထိမွာ စိုုးလိုု႕ :D

ဒါမ်ိဳး

ဒါမ်ိဳး

ဒါမ်ိဳဳး

ဒါမ်ိဳး

ဒါမ်ိဳးၾကီးေတြ ၾကိဳက္ဘူးေတာ့ ေတာက်တယ္ ပဲဆိုုဆိုု အရမ္း ဇတ္ဆန္တာပဲ

ဟိုုးအရင္က ျမန္မာေတြ ဝတ္ပံုုစားပံုုေလးေတြက ယဥ္တယ္ ။ အေရာင္က အစ ။ ခုုေခတ္က ျမန္မာဒီဇိုုင္းေတြ အရမ္းလွလာတယ္။ဒါေပမယ့္တခ်ိဳဒီဇိုုင္းေတြကေတာ့ ဇတ္ထဲမွာ ဝတ္တဲ့ ဒီဇိုုင္းမ်ိဳၾကီးေတြ causal မျဖစ္တဲ့ ဒီဇိုုင္းေတြ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ေနရတယ္ ။

ဥပမာ စထေရာ္ဘယ္ရီေရာင္ေတာက္ေတာက္ အစိမ္းေတာက္ေတာက္ အျပာေတာက္ေတာက္ အဝါေတာက္ေတာက္ ။ ဆိုုတဲ့ ေတာက္ပေပ့ ဆိုုတဲ့ အေရာင္တြဲေတြ ။ ဒီ့အျပင္ သပ္ယပ္မွဳ မရွိပဲ ေက်ာက္ေရာင္စံုု စိန္ပြင့္ ( ေကာ္ပြင့္ ) ေရာင္စံုု ကပ္ထားတာေတြ ။ ေရႊေရာင္ ေငြေရာင္ေတြ ခ်ယ္ထားတာေတြ။ အဆင္ေတြ ခ်ိတ္ေတြမွာလဲ အေရာင္စပ္ကိုု အဓိက မထားပဲ ေရာင္စံုုနိုုင္သမွ်စံုုေအာင္ ထည့္ထားတာေတြ မၾကိဳက္ဘူး ။ 

ဒါေၾကာင့္ တကယ္ ေန႕တိုုင္းဝတ္ခ်င္လာေတာ့ အေရာင္က စိတ္ၾကိဳက္ရွာရခက္ေနတယ္ ။ ငယ္တုုန္းကလိုု ၾကီးၾကီးတိုု႕ ေဒၚေလးတိုု႕ ေခတ္မွာ ဝတ္ၾကတဲ့ မီးခိုုးေလးေတြ အျပာေျပာင္နုုုနုုေလးေတြ ။ ပန္းနုုနုုေလးေတြ ကိုု ေအာက္က ရွာလံုုခ်ည္လိုု႕ ေခၚတဲ့ အနက္ခံေပၚမွာ ပြင့္နုုတ္ေလးေတြ ပါတဲ့ ဒီဇိုုင္းေလးေတြ ၾကိဳက္တယ္ ။ 

အကယ္၍ ေအာက္က လံုုခ်ည္က အေရာက္ေတာက္ရင္ အေပၚက ရင္ဖံုုးကိုု ဇာ အျဖဴေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဝတ္ခ်င္တယ္ ။ အေပၚေတာက္ေတာက္ ေအာက္ေတာက္ေတာက္။ အေပၚ အပြင့္ ေအာက္က အခက္ေတြ မလိုု္က္ဘူးလိုု႕ထင္တာပဲ ။

 ျမင္ရတဲ့သူ ရင္မေအးပဲ သက္ေတာင့္ သက္သာ မရွိတဲ့ တေယာက္တည္း ထင္းေနရွင္းေနတဲ့ အေရာင္ၾကီးျဖစ္ေနမွာ ေၾကာက္တယ္ ။ အဲလိုု ဝတ္လိုု႕ရတဲ့ ေနရာေတြလဲရွိပါတယ္ ။ ပြဲလမ္းသဘင္ေတြ အခန္းနားေတြကေတာ့ ခ်ၾကတာေပါ့ေနာ္ ။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ ပြဲလမ္းေတြလဲ ဝတ္တတ္တဲ့သူေတြ ရွိတယ္ ။ အေရာင္ ေတာက္စရာမလိုုဘူး ။ ယဥ္ယဥ္ေလးျဖစ္ျပီး ခန္႕ေနတဲ့ဝတ္စားပံုုမ်ိဳးေတြကိုု ၾကိဳက္တယ္ ။

ေျပာရဦးမယ္ ခုုတေလာ မင္းသမီးေတြ မဂၤလာေဆာင္တာ အားလံုုးထဲမွာ မယ္လိုုဒီဝတ္တာေလး အရွင္းဆံုုးနဲ႕ အလွဆံုုးပဲ ။ ေတာ္ျပီ ဒီေလာက္ပဲ ။ သူက အကယ္ဒမီပြဲ တတ္ရင္ေတာင္ ဒီေလာက္ပဲ ဝတ္တယ္ ။ ေပါက္ကရေတြ ေလွ်ာက္မတပ္ထားဘူး ။ ဒါကေတာ့ မဂၤလာေဆာင္ေပါ့ေနာ္ ။ 

စလံုုးမွာ ေန႕တိုုင္းဝတ္ခ်င္တယ္ ဆိုုရင္ ဒါမွ မဟုုတ္ တခါတေလ ဝတ္ခ်င္တယ္ ဆိုုရင္ေတာ့ ေယာလံုုခ်ည္ ။ ကခ်င္လံုုခ်ည္ မြန္လံုုခ်ည္ ရခိုုင္ခ်ည္ခ်ိတ္ ေလးေတြနဲ႕ အေပၚက ပန္းေရာင္ အျပာေရာင္ ဖက္ဖူးစိမ္း နုုနုုေလးေတြ ။ အျဖဴသာသာ အေရာင္ေလးေတြ ဒါမွ မဟုုတ္ ပင္နီေရာင္ ရိုုးရိုုး ရင္ေစ့ရင္ဖံုုးေလးေတြ နဲ႕ ပဲဝတ္ခ်င္တယ္ ။

 

ဒီလိုု ပင္နီေရာင္ေလးကိုု  ခ်ည္စစ္စစ္ ဒါမွ မဟုုတ္ မာစရုုိက္ခ်ည္ေခ်ာေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ရိုုးရိုုးေလးဝတ္ခ်င္တယ္ ။ေျပာရမယ္ဆိုုရင္ ေဒၚစုုက အလြန္ဝတ္စားတတ္သူတေယာက္ပဲ ။ သူဝတ္တာေလးေတြ က ဒီခရီးနဲ႕ ဒီထီးနဲ႕ သင့္ေတာ္တာေလးေတြ ေရြးတတ္တဲ့သူမွန္း တန္းသိတယ္ ။ တခါမွ မမွားေသးဘူး ။ ေဒၚစုု အရင္ သာမာန္ အိမ္ေထာင္သည္ဘဝမွာ ဝတ္တာေလးေတြ ဆိုု ယဥ္တယ္ ေန႕တိုုင္းဝတ္ရမယ္ဆိုုရင္ေတာင္ မ်က္ေစ့ မရုုိင္းဘူး လြတ္လပ္ေပါ့ပါးတယ္ ။ 

တိုု႕ နိုုင္ငံကလူေတြလည္း နိုုင္ငံျခားမွာ ေနေပမယ့္ ရိုုးရာ ျဖစ္တဲ့ ထမီကိုု ဝတ္ၾကေစခ်င္တယ္ ။ ကိုုယ္ဝတ္နိုုင္သလားဆိုုေတာ့ ကိုုယ္လဲ မဝတ္နိုုင္ေသးပါဘူး ။ ကိုုယ္ကိုုယ္တိုုင္လဲ ဝတ္ခ်င္စိတ္ေတြ တားမရဆီးမရ ျဖစ္ေနမိတယ္ ။

 ကိုုယ့္ အက်ီၤ အစစ္ကိုု ကိုုယ္ဝတ္သလိုု ခံစားခ်က္မ်ိဳးေလး ရွိခ်င္တယ္ ။ အိႏၵိယ အမ်ိဳးသမီးေတြ ဆိုု တျခား အက်ီၤ မဝတ္ဘူး ။ သူတိုု႕ဆီက ထြက္တဲ့ ခ်ည္ထည္ေလးေတြဆိုု unique အရမ္း အနုုပညာလက္ရာေျမာက္တယ္ ။

 https://www.google.com.sg/search?q=cotton+dress&client=firefox-a&hs=zQ0&rls=org.mozilla:en-US:official&channel=sb&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ei=IFIQU9n1LoH_rAeNkIDIAg&ved=0CAcQ_AUoAQ&biw=1920&bih=883#channel=sb&q=cotton%20dress%20pakistani&revid=1840741809&rls=org.mozilla%3Aen-US%3Aofficial&tbm=isch&imgdii=_


ဒီလင့္ေလး တခ်က္ေလာက္ႏွိပ္ၾကည့္ပါလားဟင္ ။ အရမ္းလွတယ္ေနာ္ ။ ကိုုယ္ေတာင္ ဝတ္ခ်င္တယ္ ။ အားလံုုးရိုုးရာ သူတိုု႕ လက္နဲ႕ လုုပ္ထားတဲ့ ခ်ည္သားေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးေတြ ။ သူတိုု႕ အတြက္ အျမဲ  ေန႕ေရာ ညေရာ ဝတ္နိုုင္ေလာက္တဲ့ အထိ နူးညံ့တယ္ ။သက္ေတာင့္သက္သာရွိတယ္ ။ မပူဘူး ။ မက်ပ္ဘူး ။အရမ္းႏွစ္သက္စရာေကာင္းတယ္ ။

 ဒါေပမယ့္ ကိုုယ္ဝတ္လိုု႕ မရဘူးေလ ။ ကုုိယ္ဝတ္လိုု႕ လွလဲ ခဏပဲဝတ္ၾကည့္လုုိ႕ ရမယ္ ။ အျမဲ ဝတ္ခ်င္လိုု႕ မရဘူး ။ ဘာလိုု႕လဲ ဆိုု ကိုုယ္က အိႏၵိယ ေလဒီ မဟုုတ္လုုိ႕ပဲ ။ ဒါဆိုု သူတိုု႕ ဝတ္ တာေတြလဲ အေရာင္ေတာက္တာပဲ ဘာလိုုၾကိဳက္လဲ ဆိုုရင္ ဟုုတ္တယ္ အဲတာေလးေတြ ဝတ္ရင္ သူတိုု႕မွန္းသိလိုု႕ပဲေပါ့ ။

ကိုုယ့္ရဲ႕ အက်ီကိုု ကိုုယ္ဝတ္ရရင္ ျဖစ္တတ္တဲ့ ဖီလင္ဆိုုတာ အဲတာမ်ိဳးကိုု ေျပာခ်င္တာပါ ။ အဓိပၺါယ္ မေပါက္ရင္ေတာ့ ေရးတဲ့သူ ညံ့တာပါ။

ဒါနဲ႕ ပဲ ေဒၚစုုတိုု႕ အိမ္ေထာင္သည္ဘဝက ဝတ္သလိုုမ်ိဳးေလး လိုုက္ရွာဝယ္ခ်င္တာနဲ႕ အရွာ ထြက္ခဲ့တယ္ ။

ဒါေပမယ့္ ေပါ့ေလ မွန္းခ်က္နဲ႕ ႏွမ္းထြက္မကိုုက္ပါဘူး ။ တိုု႕ဆီမွာက ရယ္ဒီမိတ္ေတြဘယ္ေလာက္လွလွ ခ်ဳပ္ဝတ္တဲ့ အထည္ေတြကိုု လံုုးလံုုးလ်ားလ်ား အစားထိုုးနိုုင္တဲ့ေခာတ္ မေရာက္ေသးဘူး ။ ေစ်းတိုုင္းမွာ ကိုုက္ျဖတ္စေတြ ေအာတိုုက္ ရွာဝယ္နိုုင္ေသးတယ္ ။ တခုုမဟုုတ္တခုုေတာ့ ကိုုယ့္စိတ္ၾကိဳက္ရနိုုင္တယ္ ဆိုုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႕ ေစ်းထဲ တိုုးခဲ့တာပဲ ။

တကယ္ေစ်းထဲေရာက္ေတာ့ ကိုုယ္လိုုခ်င္တဲ့ ကိုုယ့္အက်ီ စစ္စစ္ကိုု ရွာရတာ အေတာ္ခက္တယ္ ။ သူတိုု႕ ထုုတ္ျပလိုုက္တာေတြ ၾကည့္ရတာ တခ်ိဳ႕က အေရာင္ မၾကိဳက္ဘူး။ တခ်ိဳဳဳ႔ အပြင့္ မၾကိဳက္ဘူး ။ တခ်ိဳဳ႔အသားမၾကိဳက္ဘူး ။ စိတ္ကူးေလးနဲ႕ ရူးေနတဲ့ အသားေလး အဆင္ေလး အေရာင္ေလးတခုုမွ ရွာမရတဲ့ အျဖစ္ကိုု ေရာက္လာတယ္ ။

ကိုုယ္က ခ်ည္စစ္စစ္ကိုု ဂုုဏ္ယူျပီး ဝတ္ခ်င္ေနလိုု႕ပါ ။ တျခား လွေပ့ ညြန္႕ေပ့ ဆိုုတဲ့ အစေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးမွ အမ်ားၾကီးပါ ။ ဆြဲသား ။ အလက္သား ။ ေရွာတိုုး အကုုန္ရွိတယ္ ။ျမန္မာျဖစ္လဲ မဟုုတ္ဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ရွာရင္း စိတ္ညစ္လာတယ္ ။ စိတ္ထဲမွာ မေက်နပ္ဘူး ။ ဘာလိုု႕ အဲဒီ အဆင္ေလးေတြ မရွိေတာ့တာလဲ ေပါ့ေနာ္ ။ ငယ္ငယ္တုုန္းက ျမင္ဘူးခဲ့တဲ့ လံုုခ်ည္ေလးေတြကိုု ပဲစိတ္စြဲေနတယ္ ။ ရခိုုင္ခ်ည္ခ်ိတ္ ။ မြန္လံုုခ်ည္ ။ ကခ်င္လံုုခ်ည္ အမည္းေရာင္ ။ ကရင္ ခ်ည္ထည္ ။ဒူးနားခ်ိတ္ ။ ခ်ည္ကိုုေျပာတာပါ ေပါ့ေပါ့ေလးနဲ႕ ပါးေခ်ာေလးေတြ ။

ေနာက္ေတာ့ ဘာခ်ည္မွ မရရင္လဲ ေဒၚစုုခ်ိတ္လိုု႕ေခတ္စားေနတဲ့ ခ်ိတ္လံုုခ်ည္ေလးဝတ္မယ္ေပါ့ ။ ခ်စ္သုုေဝခ်ိတ္လိုု႕လဲ တခ်ိဳ႕ကေခၚတယ္ ။ ခ်ိတ္ၾကီးေတြလိုု မာေတာင္ ေရာင္စံုုနဲ႕ အပြင့္ၾကီးေတြ မဟုုတ္လိုု႕ ဝတ္ရတာ ယဥ္မယ္ထင္တယ္ ။

 ေဒၚစုုခ်ိတ္ေလးရွာေတာ့လဲ စီလြန္ဆိုုတဲ့ ထိုုင္းကလာတဲ့ ခ်ည္နိုု္င္လြန္စပ္နဲ႕ ယက္ထားတာေလးေတြပဲ အမ်ားၾကီးရွိတယ္ ။ ခ်ည္တိုုင္ခ်ည္ေဖာက္ ရမလားလိုု႕ ေမးလိုုက္ေတာ့ ၂ထည္ ၃ထည္ ထြက္လာတယ္ ။ အဲဒီထဲက အေရာင္ေျပတာေလးကိုု ရွာလိုုက္ေတာ့ ၂ထည္ေလာက္ ၃ထည္ေလာက္ေတာ့ ရလာတယ္ ။

တျခား ကရင္ဆင္ေလးေတြ မြန္ဆင္ေလးေတြလဲရလာတယ္ ။ စုုစုုေပါင္း ၅ထည္ ။ အေပၚက ဝတ္ဘိုု႕ကိုုေတာ့ ဇာျဖဴျဖဴေလးေတြ ကိုုက္ဆြဲ ျဖတ္လာခဲ့လိုုက္တယ္ ။ ရင္ေစ့ လက္စကေလးေတြ ခ်ဳပ္မလိုု႕ ။ ကိုုယ္က တရုုတ္ၾကယ္သီးလိုု႕ ေခၚတဲ့ တိုုက္ပံုုၾကယ္သီးေခါင္း ကၽြမ္းတယ္ေလ ။ အဲလိုု ၾကယ္သီး တတ္မယ္ ။ တခ်ိဳ႕ အက်ီၤေတြကိုု ကြင္းတပ္ျပီး ေက်ာက္ၾကယ္သီးတိုု႕ ပုုလဲၾကယ္သီးတိုု႕ တတ္မလိုု႕ ။

 အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အေမလက္အပ္ျပီး သူသိတဲ့ ဆိုုင္မွာ အထုုပ္လိုုက္ လံုုခ်ည္ေတြခ်ည္းပဲ အရင္ ခ်ဳပ္ခိုုင္းလိုုက္တယ္ ။ စလံုုးေရာက္မွ ခ်ဳပ္မယ္ဆိုု ရန္ကုုန္မွာ မဝတ္လိုုက္ရမွာ စိုုးတယ္ေလ အဟဲ ။

ဝဲမွယာ ေဒၚစုုခ်ိတ္ မြန္လံုုခ်ည္ နဲ႕ ကရင္လံုုခ်ည္

လံုုခ်ည္ေလးေတြက တထည္ကိုု ၆၅၀၀ ။ ၇၀၀၀ ပဲေပးရတယ္ ။မရမ္းေရာင္ေလးက သမီးကိုုဝါဝန္ခ်ဳပ္ေပးဘိုု႔ ခ်ည္ ေဖာက္ဇာေလးေတြ ။တကိုုက္ ဘယ္ေလာက္လဲ မသိေတာ့ဘူး ၆၀၀၀ လား ၈၀၀၀ လားမသိေတာ့ဘူး ။

ရွမ္းတိုု႕ ကခ်င္တိုု႕ ခ်င္းတိုု႕ ေတာင္ေပၚထည္ေတြ ေရာင္းေနတဲ့ ဆိုုင္က ဝယ္လာတဲ့ေက်ာပိုုးအိ္ပ္အျပာေရာင္ေလး လက္နဲ႕ လုုပ္ထားတာ ၂ေသာင္း၈ေထာင္ေတာင္ေပးရတယ္ ေဘးလြယ္အိပ္ေသးေသးေလးက ၉ ေထာင္ ဇီးကြက္ရုုပ္ေလးက ၁၅၀၀

ေတာင္ေပၚထည္ေတြ ေရာင္းတဲ့ ဆိုုင္ေရာက္ေတာ့ အကုုန္လိုုခ်င္ေနတာ ။ ေစ်းေတြကလဲ မေသးဘူး ။ ေဒၚလာနဲ႕တြက္ၾကည့္ရင္ ဘရန္းထည္ေတြ က်ေနတာပဲ ။ ဒါေပမယ့္ အကုုန္လိုုခ်င္တယ္ ။ ေသခ်ာေတာ့ ေမးရတယ္ ထိုုင္းလက္ရာေတြ တရုုတ္ယူနန္လက္ရာေတြ လားလိုု႕ ။ ဆိုုင္ရွင္ကေတာ့ ေျပာတာပဲ ။ က်မတိုု႕ လူမ်ိုဴးေတြက အဲသည္ဘက္ေတြမွာလဲ ရွိၾကတယ္ ။ တူတူပဲ ဆိုုေတာ့ ။ ကိုုယ္လဲ ဘာမွ ထပ္ေျပာမေနခ်င္ေတာ့ဘူး ။ ၾကိဳက္ေနတာ လဲ ၾကာျပီ ဆိုုေတာ့ ဝယ္ခ်လာလိုုက္ေတာ့တယ္ ။

ဒီဖိနပ္ေလးေတြက သမီးေလး အတြက္ သူေျခေထာက္နုုနုုေလးေတြ က အဲလိုု ကတၱီပါ သားေလးကိုု ထိရတဲ့ အရသာကိုု သိပ္ၾကိဳက္ဆိုုပဲ 

ဒီဖိနပ္ေလးေတြ ကိုုယ္လဲ ၾကိဳက္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သူရဲ႕ အားနည္းခ်က္က ေျခေခ်ာ္လဲက်တတ္တယ္ ။ sole က ရာဘာတုု ဆိုုေတ့ာ grip အားနည္းတယ္ ။ ျပဳတ္က်လိုုက္ရင္ ေသျပီသာမွတ္ ။ တရံကိုု ဘယ္ေလာက္လဲ မမွတ္မိေတာ့ဘူး ။ ခ်စ္စရာေလးေတြေနာ္ ။

ဒီလံုုခ်ည္ေလးႏွစ္ထည္က ကိကိရဲ႕ လက္ေဆာင္ သူနဲ႕ ဆင္တူဆိုုျပီးဝယ္ေပးတာ အျပာေလးရဲ႕ အေရာင္ေရာအဆင္ေရာၾကိဳက္တယ္ သူက ၄၅၀၀ ေဒၚစုုခ်ိတ္ မရမ္းရင့္ေလးက ၇၀၀၀

အဲဒီအိပ္ကေလးလဲခ်င္းဆိုုင္က ဝယ္လာတာပဲ အေစ့ေလးေတြကိုု တြဲေလာင္းေလးေတြ ခ်ထားေတာ့ သမီးေရာ ကိုုယ္ေရာ ၾကိဳက္တယ္ ။ ေသာင္းေက်ာ္တယ္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး ။ ပိုုက္ဆံအိပ္အစိမ္းေလးက လဲေရာင္စံုုေက်ာက္ေစ့ေလးေတြ နဲ႕ လက္နဲ႕ ထိုုးထားတာ ၉၀၀၀ က်ပ္ ။ စလံုုးသူ သူငယ္ခ်င္း အတြက္ ။

ေနာက္ေန႔ ရလာတဲ့ လံုုခ်ည္ေလးေတြ ကိုု အိမ္က ကေလးမက ေလွ်ာ္ျပီး မီးပူတိုုက္ခိုုင္းျပီး ဝတ္လိုုက္ေတာ့ ။ ပတ္လိုု႕ မရဘူးေတာ့ ။ ေသေရာ ။ ေမးျပီးမဝယ္မိလိုုက္ဘူး ။ ေလးေတာင္ကြင္းလား သံုုးေတာင့္ထြာကြင္းလား ဆိုုတာ ။ ကိုုယ္တိုု႕အရြယ္က ေလးေတာင္ပဲ ဝတ္လိုု႕ရတယ္ေလ။ သံုုးေတာင့္ထြာကြင္းက ၃လႊာ စကပ္ခ်ဳပ္ရင္ခ်ဳပ္ ၊ မခ်ဳပ္ရင္ သူငယ္မ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ကိုုယ္လံုုးေလးေတြပဲဝတ္လိုု႕ရတယ္။ ၁၀တန္းေက်ာင္းသူကေန ၂၀ အရြယ္ေတြေပါ့ ။

ဆိုုင္ကလဲ ေရာင္းရျပီးေရာ ကိုုယ့္ကိုုမေျပာျပလိုုက္ဘူး ။ အထုုတ္လိုုက္ အေမ့ကိုု ပဲေပးလိုုက္ရတယ္ ။ ဟီး ။ ၅ထည္လံုုး ။ေျမာလိုုက္တာ ။ အေမကလဲ မဝတ္တာၾကာျပီ ။ သူကလဲ ကိုုးရီးယား စကပ္ ဆိုုတာ ေတြပဲ ဝတ္ေနတာ ။ ၾကည့္လိုုက္ရင္ လံုုခ်ည္လိုုပဲေလ ။ ျပန္ျပင္ဝတ္စရာမလိုုဘူး ။ :( အဲတာနဲ႕ စေကာ့ေစ်းကိစၥ တခန္းရပ္သြားေရာ ။ ဟင့္ ။

သမီးကိုု ျမန္မာလိုု သင္ခ်င္လိုု႕ သင္ပုုန္းၾကီး စာအုုပ္သြားရွာတာ သင္ပုုန္းၾကီးေတာ့ မရခဲ့ေပမယ့္ ဒါေလးေတြက ပိုုေကာင္းတယ္ ။ အဆင့္ေလးဆင့္ပါတယ္ ။ ပံုုေလးေတြ သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႕  ေလးေၾကာင္းမ်ဥ္းေလးေတြပါ ပါတယ္ ။ တခါတည္း စာအုုပ္ထဲ ေရးခုုိင္းလိုု႕ရတယ္ ။ ေတာ္ဝင္စင္တာက Itab ဆိုုတဲ့ စာအုုပ္ဆိုုင္ကရလာတာ ။

 ၃၈ ျဖာ မဂၤလာစာအုုပ္ေလးကလဲ ကိုုယ္ပါျပန္ဖတ္ခ်င္လိုု႕ အဂၤလိပ္လုုိ ျမန္မာလိုု ပံုုေလးေတြ ကာတြန္းေလးေတြနဲ႕ ဆိုုေတာ့ သမီးလဲဖတ္လိုု႕ရတယ္ ။ ကိုုယ္လဲ ေမ့ေနတာေလးေတြျပန္ဖတ္မယ္ေလ ။လူက အရိုုင္းစိ္တ္ဝင္ေနတာၾကာျပီ ။ ဒါေၾကာင့္ :P

ျမန္မာျပည္ေျမပံုုေလးကိုု တိုုင္းနဲ႕ ျပည္နယ္ တခုုစီ ခြာထုုပ္လိုုက္ျပန္ကပ္လိုုက္ လုုပ္လုုိ႕ရတယ္ ။ အနည္းဆံုုးေတာ့ သမီးကိုု ျမန္မာျပည္ဆိုုတာ စင္ကာပူထက္ ၾကီးတဲ့ နိုုင္ငံ တခုု ျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႕ ဘာညာဘာညာေတြ ရွင္းျပလိုု႕ရတယ္ ။ ေရာင္စံုုေလးဆိုုေတာ့ ကေလးလဲ ၾကိဳက္တယ္ ။

 ဒီပိုုးစစ္ခ်ိတ္ကေလးက အမတေယာက္လက္ေဆာင္ေပးတာ ေရေမႊးေလးက ေနာက္တေယာက္ေပးတာ ။ အရင္ကိုုယ့္ဘာသာဝယ္ဝတ္တဲ့ ခ်ိတ္ကလဲ အစိမ္းေရာင္ ဒီတခါ ရတာလဲ အစိမ္းေရာင္ ၾကိဳက္တာကလဲ အစိမ္းေရာင္ မိုု႕လိုု႕ ေတာ္ေသးတယ္ ။

အေတာ္ဆင္တယ္ေနာ္ ခ်ိတ္ႏွစ္ခုုလံုုး ဒါေပမယ့္ ႏွစ္ခုုလံုုးၾကိဳက္ေတာ့ ဝတ္မွာပဲ ။ တကယ့္ ပြဲၾကီးေတြက်မွ ဝတ္ရမွာ ဆိုုေတာ့ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ သိမ္းထားရဦးမယ္ ။ ရန္ကုုန္ျပန္ရင္ေတာ့ သယ္သယ္သြားရမယ္ ။

ဒီအိက်ီၤေလးေတြကေတာ့ ဆိုုင္မွာ အပ္ျပီးဝတ္လာတာ ။ ရုုတ္တရက္ သြားရမွာေတြ ရွိရင္ ဝတ္စရာ မရွိဘူး ။ ခ်ဳပ္ခေတြ အရမ္းေစ်းၾကီးတယ္ ။ ၂ေသာင္းပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္ေပးရတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုုယ့္ဘာသာကိုုယ္စိတ္ၾကိဳက္ခ်ဳပ္ဝတ္ခ်င္တာ ။

ဒီအစေလးေတြကေတာ့ အက်ီခ်ဳပ္ဘိုု႕ အျဖဴ ဆင္စြယ္ေရာင္ေလးေတြ ။ ဓားၾကီးေတြက အေမေပးတာ ၂ထည္ တထည္က သူမ်ားေပးပစ္ျပီ ။ ခုု ပါတိတ္မၾကိဳက္ေတာ့ဘူး ။ မေလးမေတြ အင္ဒိုုမေတြ ရဲ႕ အစေတြ မိုု႕လိုု႕ ။ ဝတ္လဲ အလကားပဲ သူတိုု႕က ျမင္တာနဲ႕ လက္ညွိဳးထိုုးျပီး ေျပာတာပဲ ။ သူတိုု႕ ပါတိတ္ဆိုုျပီးေတာ့ ။ အဲဒီထဲက မဝတ္ေတာ့တာ ။ အနက္ပြင့္စိတ္ေလးက ရယ္ဒီမိတ္ပံုုခ်ဳပ္ဝတ္မိုု႕ ဂ်ပန္ပိုုးဆိုုလား တကိုုက္ကိုု တေသာင္းခြဲတဲ့ ။

ပိုုက္ဆံ တခါကုုန္ျပီးရင္ ေနာက္ေလးငါးလေလာက္ ျငိမ္ေနလိုုက္မွ နိုု႕မိုု႕ မလြယ္ :D :D >.< ။

ဒါေလးကေတာ့ Pic of the day ေလးပါ ခိြိခိြ.....



အဆင္ေျပၾကပါေစေနာ္ ။


ဘေလာ့ေရးသူ