ရွင့္က်န္း ကာတြန္းရီဗ်ဴ း

ခုတေလာ စာၾကည့္တိုုက္လဲ ခဏခဏ ေရာက္တယ္ စာအုုပ္ေတြလဲ ငွားျပီး ဖတ္မိတယ္ ။ အင္တာနက္ကို scrolling ေလာက္ပဲ လုပ္ေတာ့တယ္ ။ ဖတ္မိတဲ့ စာအုုပ္ေတြက သိပ္အၾကီးက်ယ္ၾကီး မဟုုတ္ပါဘူး ။ ေကာ္မစ္ရုုပ္ျပေတြပါ ။ ရုုပ္ျပ ခရီးသြား နဲ႕ ရုုပ္ျပဗုုဒၵဝင္ ေလးေပါ့ ။ ဘားမားခရိုုနီကယ္ေရးတဲ့ ကာတြန္းဆရာကိုု သေဘာက်သြားတာေၾကာင့္ သူဆြဲခဲ့တဲ့ ရုုပ္ျပေတြ စာၾကည့္တိုုက္မွာသြားထပ္ရွာေတာ့ တရုပ္ျပည္ ရွင့္က်န္း မွာ ေနခဲ့တဲ့ စာအုုပ္ေလး ထပ္ရလာခဲ့တယ္ ။ ေဂ်ရုုဆလင္ ဆိုုတဲ့ စာအုုပ္ရွာေပမယ့္ မရခဲ့ဘူး ။ ကံအေၾကာင္းတိုုက္ဆိုုင္စြာ ဖဘမွာ ရွယ္ထားတဲ့ လင့္ကေန စာေရးဆရာ Ksaungchaung ေရးတဲ့ ဘေလာ့မွာ သူကိုုယ္တိုုင္ အစဆံုုးဘာသာျပန္ထားတာေလး ဖတ္လိုုက္ရလိုု႕ အရမ္းေက်းဇူးတင္မိတယ္ ။ စိတ္ထဲမွာ စာေရးဆရာကိုု ဘာမားခရုုိနီကယ္ေလး နဲ႕ ရွင့္က်န္းေလးပါ ဘာသာျပန္ေပးရင္ အရမ္းေကာင္းမွာပဲ လိုု႕ ဆုုေတာင္းမိတယ္ ။ စာဖတ္သူေတြၾကားကိုု က်ယ္ျပန္႕စြာ ေရာက္သြားရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲေနာ္....

သူ႕ရဲ႕လင့္က ဒီမွာပါ ။


ဒီစာအုုပ္ေလးကိုုေတာ့ ဦးေဏွာက္ထဲက မေပ်ာက္ပ်က္သြားေအာင္ေတာ့ ဒီဘေလာ့ေလးမွာ တင္ထားခ်င္တယ္။

ဒီစာအုုပ္ရဲ႕ထူးျခားခ်က္နဲ႕ ဘာမားခရိုုနီကယ္စာအုုပ္နဲ႕ ကြာျခားခ်က္ကေတာ့ ဒီစာအုုပ္က ပိုုပါးတယ္ ။ စာမ်က္ႏွာတိုုင္းကိုု မြဲေမွာင္ေနတဲ့ ပံုုသဏၭာန္ ေရးဆြဲထားတယ္ ။ တရုုပ္ျပည္ရွင့္က်န္းမွာ ၾကည္လင္တဲ့ ရာသီဥတုု မရွိဘူးလိုု႕ ဆိုုလိုုျခင္တာလားမသိဘူးေနာ္ ။

ရွင့္က်န္းဆိုုတာ တရုုပ္ျပည္မၾကီးရဲ႕ေတာင္ဘက္စြန္း ေဟာင္ေကာင္ကၽြန္းကိုု ျမင္ေနရတဲ့ ျမိဳ႕ေလး ျဖစ္ပါတယ္ ။
စာမ်က္ႏွာေတြလဲ အစဥ္တိုင္းမွန္ခ်င္မွ မွန္မွာပါ ။ က်မကေတာ့ ဖတ္မိတဲ့ ထဲက ဗဟုုသုုတ ရသေလာက္ေလးကိုုပဲ ရွဲသြားမွာပါ ။



စစျခင္းျပထားတဲ့ပံုုေတြကေတာ့ ထိုုးထိုုးေထာင္ေထာင္နဲ႕ ေဆာက္လက္စ ေဆာက္လုုပ္ေရးေတြပါ ။



 ေဟာ္တယ္မွာတည္းေတာ့ Doorman ရဲ႕ အဂၤလိပ္က တလြဲၾကီးတဲ့ ။ အခန္းဆီကိုုသြားတဲ့လမ္းတေလွ်ာက္လဲ သီခ်င္းသံေတြ ပ်ံလြင့္ေနတယ္ ဆိုုပဲ ။


အဲအခ်ိန္က ေဟာ္တယ္အားလံုုး ဘာနာမည္ပဲျဖစ္ျဖစ္ တပံုုစံထဲပဲတဲ့ ။



အခန္းထဲမွာ ေပးထားတာလဲ ေရေနြးပူ ေရေနြးၾကမ္း ဒါမွမဟုုတ္ ဟင္းခ်ိဳပူတခြက္တဲ့ ။ ေရေနြးဓာတ္ဘူး ႏွဳတ္သီးရဲ႕ ဒီဇိုုင္းပံုု မမွန္ေသာေၾကာင့္ ေရေႏြးေတြ ဖိတ္စင္ကုုန္တယ္ ။




အခန္းထဲမွာ မီးခလုုပ္ေတြ မ်ားလြန္းေတာ့ ဘယ္တခုုကိုု ပိတ္မွ အခန္းေမွာင္ခ်လိုု႕ရမယ္ မသိဘူး ။




ဆိုင္ေတြမွာ သြားစားရင္ ဘာသားနဲ႕ ခ်က္ထားလဲ လိုု႕ ေမးခ်င္ေပမယ့္ ၾကက္ဖေခါင္းၾကီး ဆယ္မိတဲ့ အတြက္ အရင္သေဘာေပါက္လိုုက္တယ္ ။




လမ္းမွာ လူေတြက ႏွုုတ္ဆက္တတ္တယ္ ။ Doorman ရဲ႕ အဂၤလိပ္ကလဲ ေျပာတိုုင္းလြဲတယ္ ။ ဓာတ္ေလွခါးထဲေတာင္ ဖုုန္းကိုု အရမ္းအက်ယ္ၾကီးေျပာတယ္ ။




အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ ညေတြမွာ မီးလင္းေနတဲ့ ျပဴတင္းေပါက္ တဘက္က အခန္းမွယ ေဘစင္ေပၚထိ တတ္ထိုုင္ျပီး အဝတ္ေလွ်ာ္ေနတဲ့ မိန္းကေလးတေယာက္ကိုုေတြ႕လိုုက္ေတာ့ အံ့ၾသသြားတယ္ ။ေနာက္ေတာ့မွ သိရတာ အဲတာ ေဟာ္တယ္သံုုးအဝတ္စေတြ ေလွ်ာ္တဲ့ ေလာင္ဒရီခန္းတဲ့ ။




ျမိဳ႕ထဲသြားေတာ့ ပလက္ေဖာင္းကိုု ေခါင္းနဲ႕ ေဆာင့္ေဆာင့္ျပီးေတာင္းေနတဲ့ သူေတာင္းစားကိုုေတြ႕တယ္ ။




အမွန္ကသူတိုု႕က ဟန္ေဆာင္ေနတာ ဆံပင္ေတြနဲ႕ ဖံုုးေနတဲ့အတြက္ နဖူးနဲ႕ ထိတယ္ မထိဘူး မျမင္ရဘူးတဲ့




ဒီေနရာမွာ တန္းစီစနစ္ကိုု နားလည္ပံုုမရဘူးတဲ့ ။ ေနရာေလးနဲနဲေလာက္ ျခားလိုုက္မိရင္ ေနာ္ကတေယာက္က ဝင္သြားေရာ ။ ဘယ္ေလာက္ေသးတဲ့ ေနရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တိုုးဝင္တာတဲ့ ။






တရုုပ္ဌာနဆိုုင္ရာေတြမွာ အလုုပ္လုုပ္တဲ့ပံုု




KFC ဆိုုင္ဖြင့္ပဲြကိုုျမင္လိုက္တယ္ ။ မိန္းကေလးငယ္ငယ္ေလးေတြယူနီေဖာင္းဝတ္ျပီး တန္းစီ ကေနၾကတယ္ တဲ့ ။ ျမန္မာျပည္က အခန္းအနားေတြမွာ ဆိုုင္ဆိုုင္ မဆိုုင္ဆိုုင္ ဖက္ရွင္ရွိဳးထဲ့တာ သတိခ်ပ္မိတယ္ ။




ျပီးေတာ့ ေလာ္စပီကာနဲ႕ အမ်ိဳးသမီး တေယာက္ကKFC ဖြင့္ပြဲမွာ လူေခၚေနတာ ။




တရုုပ္လုုပ္ေဖာ္ကိုုင္ဖက္ေတြနဲ႕ ဘာသာစကားမေပါက္ေတာ့ ခဲတံနဲ႕ ေျပာလိုသမွ် ကိုု ပံုုဆြဲျပျပီးေျပာၾကတယ္ ။




သြားနာေတာ့ စကားျပန္မကိုု အကူညီေတာင္းတယ္ ။ စကားျပန္မက သြားေဆးခန္းတခုုကိုု ေခၚသြားတယ္ ။ ေဆးခန္းမွာ ေစာင့္ေနတဲ့ လူအုုပ္ၾကီးက အရမ္းမ်ားတယ္ ။ စကားျပန္မက လူအုုပ္ၾကီးထဲ တိုုးဝင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္ ။ ျပန္ထြက္လာေတာ့ တိုုကင္နံပါတ္ေလးပါလာတယ္တဲ့ ။




ေဆးခန္းအေပါက္ဝမွာ အထဲက သြားဆရာဝန္ျပေနတာေတြကိုုေခ်ာင္းၾကည့္ေနသူေတြလဲအမ်ားၾကီးပဲတဲ့ ။




ဒါကေတာ့ ဆရာဝန္အခန္းထဲက ျမင္ကြင္းပါ ။ေသြးေတြရယ္ စပ္တူသံုုးေနတဲ့ ကိရိယာေတြရယ္ :(


တရုုတ္ဆရာဝန္က ေဖာ္ရိန္နာတေယာက္မွ မကုုဘူးလိုု႕ နဲနဲ လန္႕တယ္တဲ့ ။ နိုု္င္ငံျခားသားေတြက အေမရိကန္ စင္တာမွာပဲ ကုုၾကတယ္တဲ့ ။ အဲေတာ့မွ အဲေနရာ ရွိေနမွန္းသူသိလိုုက္တယ္ ။


သူကလဲ ေဆးထိုုးမွာရယ္ သြားႏွုုတ္မွာရယ္ကိုုေၾကာက္ေနတယ္ ။ ေတာ္ေသးတယ္ အဲတာ ေတြ မလုုပ္ရဘူး ။ ေစ်းေတာ့ အေတာ္ေပါတယ္ ။ အျပန္လမ္းမွာေတြ႕ရတာ သြားေဆးခန္းထဲကထက္ဆိုုးတယ္ ။ ေျခနင္းေမာ္တာနဲ႕ လည္ပတ္ရတဲ့ သြားစိုုက္ဆိုုင္ ေတြရွိတယ္ ။



အလုုပ္ထဲမွာ တရုုပ္ ကာတြန္းဆရာနဲ႕ ျပန္ျပင္ရမယ့္ အခ်က္အလက္ေတြကိုု စကားျပန္မကတဆင့္ ေဆြးေႏြးေတာ့ က်ေနာ့္ကိုု ဘာမွ ျပန္မေျပာပဲနဲ႕ သူတိုု႕ျခင္း ေအာ္က်ယ္ဟစ္က်ယ္ ျငင္းခုုန္ေနၾကတယ္ ။




တေန႕က်ေတာ့ မနက္ခင္း ေျမညီထပ္ကေကာင္တာစာေရးမက က်ေနာ့ ကိုုလဲ ျမင္ေရာ ေျပးျပီး ဓာတ္ေလွခါး ခလုုပ္ကိုု ေခၚေပးတယ္ ။
အမွန္က တခါႏွိပ္ရင္ ရပါတယ္ ။ သူကေတာ့ ဓာတ္ေလွခါးမလာမျခင္း တ"တပ္တပ္" နဲ႕ ႏွိပ္ေတာ့တာပဲ ။ သူထင္တာ အဲလိုုႏွိပ္ရင္ အျမန္တတ္လာမယ္ ထင္လိုု႕လား မသိဘူး ။ က်ေနာ္လဲ ဘယ္လိုုရွင္းျပရမလဲ မသိေတာ့ ဒီလိုုပဲ ရပ္ၾကည့္ေနရတယ္ ။




အိမ္ျပန္လမ္းမွာေတာ့ ေျမကြက္လပ္ေတြရယ္ သစ္ပင္ေတြရယ္ တလမ္းလံုုးမဆံုုးနိုုင္ေအာင္ပဲ ။ တံတားတခုုေပၚမွာ လူတေယာက္ သတင္းစာကိုု အာရွသမားေတြရဲ႕ နည္းအတိုုင္း ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုုင္ျပီးဖတ္ေနတယ္ ။ ထူးတာက သူထိုုင္ေနတာ  သံလက္ရန္းေပၚမွာ မျပဳတ္က်ေအာင္ထိုုင္ေနတာ ။




တရုုပ္ျပည္မွာ business card ေတြေပးၾကတာ ထံုုးစံပါပဲ ။ လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႕ ေပးၾကျပီး လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႕ လက္ခံယူရတယ္ ။ အဲေတာ့မွ စိတ္ဝင္တစားရွိတဲ့ အေရာတဝင္မွဳကိုု ရတယ္ ။ နဲနဲေတာ့ ဆန္းတယ္ေနာ္ ။




က်ေနာ္ တခုုခုု ေျပာလိုုက္တဲ့ အခါ ဘာရယ္ေၾကာင့္မွန္းမသိ တဟဲဟဲ နဲ႕ ရီေနၾကတယ္ ။



စားေနတုုန္း တခါထဲ ေၾကာ္ေလွာ္ေပးတဲ့ ဆိုုင္မွာ စားခြင့္ရတုုန္းက ေၾကာ္တဲ့သူရဲ႕ ဆားသံုုးစြဲမွဳကိုု အံ့ၾသခဲ့တယ္ ။




ရထားစီးဘိုု႕ ဘူတာရံုုေရာက္ေတာ့ ရထားဝန္ထမ္းက က်ေနာ့ကိုု တပ္ပံုုစံ အေလးျပဳလိုု႕အံၾသသြားတယ္ ။




အေတာ္ ကလပ္စ္စစ္ ျဖစ္တာပဲေနာ္ :D :P




 ေဟာ္တယ္ ျပန္ေရာက္ေတာ့ doorman ရဲ႕ အေပါက္အလမ္းမတည့္တဲ့ အဂၤလိပ္စကားေၾကာင့္ ကၽြဲမွီးတိုုျခင္လာတယ္ ။
အခန္းထဲမွာလဲ အဲကြန္းဖြင့္ထားလိုုက္တာ ေသြးခဲမတတ္ပါပဲ ။



ထံုုးစံအတိုုင္း ေလ့က်င့္ခန္းေတြ ပိုုလုုပ္တယ္ ကာတြန္းဆြဲတယ္ ။ လမ္းေထာင့္ တေနရာမွာ ေပါက္တူးေတြ ေပါက္ျပားေတြနဲ႕ လမ္းျပင္ေနတဲ့ မိန္းမတခ်ိ ဳ႕ ကိုုေတြ႔တယ္ ။ အမ်ိဳးသမီး ေတြကိုု အလုုပ္ၾကမ္းခိုုင္းေစတဲ့ ဆိုုးဝါးမွဳပဲ ။




လမ္းေပၚက ဖက္ရွင္ဆိုုင္ေတြ မွာ အရုုပ္မ ပံုုစံ ၂မ်ိ ဳ းေလာက္ကိုု အဝတ္စား အမ်ိဳးမ်ိဳး ဆင္ယင္ေပးျပီး ေဘးတဘက္တခ်က္ တန္းစီျပီးခ်ထားတယ္ စစ္တပ္မွာသတိဆြဲတဲ့ပံုုနဲ႕ တူတယ္ ။ ဆိုုင္နဲ႕ မတူပဲ ျပတိုုက္နဲ႕ တူတယ္ ။




တရုုပ္ေတြနဲ႕ ကာတြန္းဆြဲရာမွာ အေတာ္ခက္ခဲတဲ့ အပိုုင္းကေတာ့ မ်က္လံုုးဆြဲတာပဲ ။ ဘယ္လိုုဆြဲဆြဲ ပါပ မ်က္လံုုးပံုုပဲ ထြက္ေနတယ္ ။




အိမ္သာျပသနာပ အေတာ္ မလြယ္ဘူး ။ ဒါမ်ိဳးပဲရွိတယ္ ။ မတတ္နိုုင္ဘူး ကုုိယ့္ဘာသာ က်င့္ယူရတယ္ ။ ေနာက္ေတာ့လဲအက်င့္ျဖစ္သြားတယ္ ။ (က်မဆိုုရင္ မေနနိုင္ဘူး :( )



တရုုပ္ျပည္မွာ အိမ္သာတတ္ရင္ အနံ႔ဟာ ဘာစားခဲ့လဲ ဆိုုတာနဲ႕ တိုက္ရိုုက္ သက္ဆိုုင္တယ္ ။ ထမင္း ? ။ အဲအနံ႕ေတာ့ မဟုုတ္ဘူး ေႏြရာသီေျမာင္းပုုတ္နံ႔ထြက္တယ္ ။ ျပင္းတယ္ ။ က်ေနာ္ထင္တယ္ ဘယ္နိုုင္ငံမဆိုု ကြဲျပားတဲ့ စရုုိက္ေတာ့ ရွိမွာပဲ အဲတာကိုုက ယဥ္ေက်းမွဳ စရိုုက္ဆိုုတာ ျဖစ္လာတယ္ ။




နိုုင္ငံတကာက အထင္ကရ အေဆာက္အဦးေတြရဲ႕ ကလံုုးပံုုစံတူေလးေတြ ရွိတဲ့ ျပတိုုက္ကိုုေရာက္တယ္ ။ အီတလီ ျပင္သစ္ ဂရန္းကင္ညြန္ ။ ၾသစေတးလ် မွာေတာ့ လူတေယာက္က သူ႕မိန္းမနဲ႕ ဓာတ္ပံုုတြဲရိုုက္ပါရေစတဲ့ ။




သူ႕မိန္းမေဘးမွာ က်ေနာ္ရပ္ေနျခင္းဟာ ဂုုဏ္ယူစရာျဖစ္ေနတာလားမသိ ။ အာဖရိကန္ေနရာေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္ အေျပးေလးသြားၾကည့္မိတယ္ ။ တရုုပ္ျပည္မွာ အာဖရိကန္ရွားတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ တရုုပ္ေတြဖိနပ္သုုတ္ေဆးေတြ တကိုုယ္လံုုးသုုတ္ျပီး ဂူးဂူးဂဲဂဲ နဲ႕ ခေလးေတြလိုုခုုန္ေပါက္ေနတာ ပဲ ေတြ႕လိုုက္ရတယ္ ။ လင္ကြန္းဗိမာန္ထဲက ၾကြက္တေကာင္ထြက္ေျပးလာတာလဲ ေတြ႕ခဲ့တယ္ ။ လာရကိ်ဳးမနပ္လိုုက္တာ




ဂိုုက္အားကိုုးနဲ႕ ဆိုုင္ေကာင္းမွာ စားဘိုု႕ေရြးလိုုက္တယ္ ။ ဆိတ္အူဟင္း ( ရာဘာျပားနဲ႕ တူတယ္ ) ႏွစ္တေထာင္ၾကက္ဥ ( century eggs အေရာင္က စိမ္းေရႊေရႊနဲ႕ ၾကည့္ရတာ ရြ႕ံစရာၾကီး ဒါေပမယ့္ စားေကာင္းတယ္ ) ျပီးေတာ့ ဆိုုင္ရဲ႕ စပါယ္ရွယ္ ေပါက္စီ

ရွန္႕က်န္းက အလွ်င္အျမန္တိုုးတတ္ေနတယ္ ။ မ်က္ေစ့တဆံုုး ကရိန္းၾကီးေတြေတြ႔ရတယ္ ။ အလုုပ္သမားေတြကလဲ ေန႕ေရာ ညေရာ ေဆာက္ေနတယ္ ။




ေဟာ္တယ္ ျပန္ေရာက္ေတာ့ doorman ရဲ႕ ေပါက္ကရ အဂၤလိပ္ပါလာျပန္ျပီ ။




ေဆာက္လုုပ္ေရး တခုု ရဲ႕ ျမန္ပံုု




တရုုပ္ျပည္မွာ ငါးဆိုုတာ မလတ္ဆတ္ေတာ့ရင္ ဘိုုက္ပက္လက္လန္ျပီး ေပါေလာ ေပၚေနတာပါ ။




က်ေနာ့ေရွ႕တင္ အဘိုုးၾကီး တေယာက္ ငွက္ေျပာခြံနင္းမိျပီေခ်ာ္လဲသြားတယ္ ။ ဘသူ႕မွ အေရးမလုုပ္ဘူး ။ မယံုုနိုုင္ေအာင္ပဲ ။ က်ေနာ့္ ဘဝမွာ အဲလိုု ငွက္ေပ်ာခြံနင္းမိတာ ကာတြန္းထဲမွာ ပဲရွ္ိတယ္ထင္မိခဲ့တာ ။ က်ေနာ္မ်က္စိကိုုေတာင္ မယံုုခဲ့ဘူး ။




 သတင္းစာေတြကေတာ့ အမွိဳက္သာသာျဖစ္ကုုန္ျပီ ။ ပထမစာမ်က္ႏွာမွာ အေၾကာင္းအရာတခုုရဲ႕ အစကိုုျပိဳးတယ္ ။ ေနာက္စာမ်က္ႏွာမွာ အဲအေၾကာင္းအရာကိုုေဆြးေႏြးျခင္း ျပန္လည္သံုုးသပ္ျခင္းနဲ႕ အျမင္တခ်ိဳ႕ ။ ေနာက္စာမ်က္ႏွာမွာလဲ အဲအေၾကာင္းအရာပဲ အဆံုုးသတ္နဲ႕ ျပန္လည္သံုုးသပ္ျခင္းကိုုျပန္လည္သံုုးသပ္ျခင္း အျမင္ေတြအေပၚထက္ဆင့္အျမင္မ်ား ?




ပရိုုဂ်က္ဒါရုုိက္တာတေယာက္ ေဆးရံုုတက္အဆုုတ္ခြဲရတယ္ ၾကားတယ္ ။ ဒီရာသီဥတုုနဲ႕ သနားပါတယ္ ။ သူေဆးရံုုတက္တာ ၂ပတ္မွာ ဘယ္သူမွ သူအေၾကာင္း ေျပာတာ မေတြ႕လိုု႕ စပ္စုုၾကည့္တယ္ ဘယ္သူမွ မသိဘူးပဲေျပာတယ္ ။ တေန႕သူျပန္လာေတာ့ အရမ္းပိန္သြားတယ္ ။ လည္ပင္းက ခြဲစိတ္ဒါဏ္ရာေတြကိုုျပတယ္ ။




ေန႕လည္စာစားခ်ိန္မွာ ဘဲကၽြတ္ကင္ကိုုစားေနတုုန္း ပံုုဆြဲခန္းထဲက ေကာင္မေလးတေယာက္ အေျပးအလႊားလက္ထဲလာထည့္သြားတယ္ Big Mc ဘာဂါတခုု ။ သူေနာက္ရက္လဲ လာေပးေသးတယ္ ။ က်ေနာ့ဆီက သူ႕လက္ရာ အေပၚသံုုးသပ္ခ်က္ေမွ်ာ္လင့္ သလားမသိဘူး ။ ေနာက္ရက္ၾကေတာ့ ဓာတ္ပံုုအယ္လဘမ္ တအုုပ္လာေပးသြားတယ္ ။ ပံုုေတြ အားလံုုးကေနာက္ခံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ရိုုက္ထားတဲ့ သူ႕ရဲ႕ပံုုေတြ ပါပဲ ။




ေနာက္ေတာ့ တိုုတဲ့ျပတ္တဲ့ အက်ီေတြဝတ္ထားတဲ့ ပံုုေတြ ။ စိတ္မေကာင္းစရာက ဆြဲေဆာင္မွဳ မရွိပါဘူး ။ က်ေနာ္ ေတြ႕တဲ့ ေနရာမွာပဲ အယ္လဘမ္ေတြ ျပန္ထားလိုုက္တယ္ ။ ေနာက္ဘာမွ လာမေပးေတာ့ဘူး ။




လမ္းၾကားမွာ စက္ဘီးနဲ႕ သြားတုုန္း မ်က္ႏွာျခင္းဆိုုင္ကစက္ဘီးတစီးနဲ႕ တိုုးလိုု႕ကေတာ့ ဘယ္ကပ္ေပးရမလားညာကပ္ေပးရမလားၾကိဳစဥ္းစားလဲ အလကားပဲ ။ အမ်ိဳးမ်ိဳး စမ္းၾကည့္ျပီးျပီ ။ လမ္းေပၚမွာ စက္ဘီးလမ္းေၾကာင္းၾကီးက အစဥ္မျပတ္သြားေနတယ္ ။ လမ္းျဖတ္ကူးဘုုိ႕ဆိုုရင္ ဟေၾကာင္းေလးနဲနဲကိုုရွာ ျပီးရင္ ေရွ႕ဘီးေလးတိုုး ။ လမ္းေၾကာင္းကေရွ႕ကလူေတြ ဆက္သြားျပီး အနည္းငယ္ေလာက္ဆက္တြန္းလိုုက္ ။ လမ္းေၾကာင္းထဲဝင္သြားတာနဲ႕အသာေလးတိုုးထြက္ ျပီးရင္ေတာ့ အခက္ဆံုုးအပိုုင္းျပီးျပီ ။ စက္ဘီးေတြဟာ ျမိဳ႔ျပမွာ မရွိမျဖစ္ပဲ ။ ေနပူလဲ စက္ဘီး မိုုးရြာလဲ စက္ဘီးနဲ႕ပဲ ။




ေဟာ္တယ္မေရာင္ခင္ေလာက္မွာ လမ္းက နဲနဲနိမ့္ဆင္းသြားတယ္ ။ အဲက်ရင္ မနင္းပဲ ဘရိတ္တဝက္ေလာက္ဆြဲျပီးေမွးဆင္းသြားလိုု႕ရျပီ ။ အျမင္မွာေတာ့ ေခၽြးျပန္စရာပဲ ဒီေနရာမွာေနမွေတာ့ ဒီလိုုပဲ လုုပ္ရမွာပဲ ။ ၾကည့္ရတာ လမ္းၾကီးက သူ႕ဘာသာသူေရြ႔ေနသလိုုပဲ ။ ဘီးေတြေအာက္မွာ ကမၻာၾကီးလည္ေနသလိုုပဲ ။




ဓာတ္ေလွခါးထဲမွာ တပီပီနဲ႕ အိပ္ကပ္ေပါင္းမ်ားစြာက ဘယ္ဖုုန္းက ျမည္လဲ မသိဘူး ။ ေအာ္ေျပာတယ္ဗ်ာ ။




ေရေႏြးလိုုလိုု႕ တခါးဖြင့္လိုုက္ေတာ့ လူတေယာက္နဲ႕ ဓားတလက္ ။ က်ေနာ့တံခါးေရွ႕တည့္တည့္မွာ ။ ထိုုက္ခ်ိကစားေနရင္း က်ေနာ့ မထိပါေစနဲ႕လိုု႕ ဘုုရားတမိတယ္ ။




တီဗီမွာ ခ်န္နယ္ပံုုစံ ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္ ။ တကယ္လိုု႕ ျပံုဳးေနတဲ့ သာမာန္ လူတန္းစားအလုုပ္သမားက အင္တာဗ်ူးတာကိုု ေျဖေနရင္ေတာ့ နိုင္ငံပိုုင္ခ်န္နယ္ပဲ ။ ဒါမွမဟုုတ္ စူပါေမာ္ဒယ္တေယာက္က ဆြစ္နာရီကိုုဝတ္ထားျပီး လမ္းမွာသြားရင္း ပါပါရာဇီကိုု ေရွာင္ေနျပီဆိုုရင္ေတာ့ အဲတာေဟာင္ေကာင္လိုုင္း ။





လမ္းေပၚက ေျမေအာက္ထဲ ဝင္တဲ့ အေပါက္အဖံုုးမရွိတာေတြ႕တယ္ ။ စက္ဘီးသမားေတြအတြက္ ရွယ္ပဲ ။




လမ္းမွာ ေဘလ္ဘုုတ္ၾကီးနဲ႕ အလိုုရွိသည္စာရင္းေတြရွိတတ္တယ္ ။ ဓာတ္ပံုုေတြနဲ႕ ေဘးမွာ ဘာျပစ္မွဳလဲ ဆိုုတာ ပါေရးေပးထားတယ္ ။ အမွဳေတြက ၾကီးၾကီးမားမား မရွိပါဘူး  ခိုုးတယ္ ေမွာင္ခိုုလုုပ္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ပံုုေပၚမွာ အနီေရာင္ၾကက္ေျခခတ္ေတြ႕ျပီဆိုုရင္ေတာ့ အဲတာ ေသဒဏ္ ကြပ္ျမက္ျပီးျပီတဲ့ ။
 ဘာလုုပ္လုုပ္ေသဒဏ္ပဲ ။
 


လုုပ္ေဖာ္ကိုုင္ဖက္ တရုုပ္က အိမ္ေခၚလည္လိုု႕ လိုုက္သြားတယ္ ။ သူ႕က ၅ထပ္မွာေနတယ္ ။ အေပါက္မွန္သမွ် သံတိုုင္ေတြနဲ႕ ။




ေဟာ္တယ္ doorman ရဲ႕ည ႏွဳတ္ဆက္သံ




တရုုပ္ျပည္မွာ ဘာမွ ျပန္မေျဖခ်င္ရင္ ဒီလိုုပဲ ရီေမာၾကတယ္ ။ သူတုုိ႕ဘာကိုု ဆိုုလိုုခ်င္တယ္ဆိုုတာ နိုု္ငငံျခားသားေတြ နားမလည္ဘူး ။




ဒါကေတာ့ အမ်ားသံုုးအိမ္သာ ဒီဇိုုင္း ။




မနက္ခင္းေတြမွာ လမ္းေပၚေရာက္ရင္ လူေတြဟာသူတိုု႕ရဲ႕ ဘြဲလက္မွတ္ေတြစီျပီးခ်ထားတယ္ ။ အလုုပ္ေမွ်ာ္တာတဲ့ ။ ညေနက်ရင္ ေဘးဘက္ေဆာက္လုုပ္ေရးက ဆံပင္ညွပ္သမားကေရာက္လာျပီး အလုုပ္သမားေတြကိုု တန္းစီဆံပင္ညွပ္ေပးဘိုု႕ အဲေနရာကိုု အစားထိုုးေရာက္လာတယ္ ။







ဖတ္မိသမွ် ရီဗ်ဴးေလးကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ ။




Comments

  1. အမ ဘားမားခရိုနီကယ္ ညႊန္းတာအရင္ဖတ္မိတယ္ ... ပီးေတာ့ ksanchaung blog မွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ပါးလက္စတုိင္းအေၾကာင္း သင္ရတုန္း ဘေလာ့ပိုင္ရွင္ ဘာသာျပန္ျပတဲ့ ေဂ်ရုဆလင္(သို ႔) ျမတ္ၿမိဳ႕ေတာ္မွ မွတ္တမ္းမ်ား ဖတ္ရေတာ့ ပိုနားလည္လြယ္သြားတယ္ ... အမ လင့္ခ္ထားေပးတဲ့ ေက်းဇူးနဲ႕ ဘာသာျပန္ၿပီး တင္ေပးတဲ့ သူရဲ႕ ေက်းဇူးပဲ။ စာဖတ္ခ်င္တယ္ စာဖတ္ခ်င္တယ္ ... အခ်ိန္ေတြ ဒီတိုင္းမကုန္ခ်င္ဘူး။

    ReplyDelete
    Replies
    1. ငယ္ေရ ဖတ္လိုု႕ ဘယ္ေတာ့မွ မဝတဲ့ စာေတြပဲေနာ္ အပိုုင္ဝယ္ထားလိုုက္ခ်င္တယ္ တေန႕က်ရင္ေပါ့ :)

      Delete
  2. ကၽြန္ေတာ့္ Blog ကုိ Link လုပ္ၿပီး ညႊန္းေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

    Burma Chronicles က ျမန္မာလိုျပန္ထားၿပီးသား စာအုပ္ရွိတယ္။ ဘာသာျပန္သူက ေအာင္ျမင္စျပဳေနတဲ့ စာေရးဆရာ ေျမမႈံလြင္ပါ။ Pyongyang ကုိေတာ့ ဆရာေမာင္ေဒးက ဘာသာျပန္ထားပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာေတာ့ စာအုပ္ထြက္ေနပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္ Jerusalem ကုိလည္း ဆရာေျမမႈံလြင္ကပဲ စာအုပ္ထုတ္ခ်င္တယ္လို႔ ဆက္သြယ္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့ မေသခ်ာေသးပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ Shenzhen ကို ဆက္ၿပီး ဘာသာျပန္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီးသားပါ။

    Palestine အေၾကာင္း ေလ့လာခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒီ႐ုပ္ျပေတြလည္း ေကာင္းတယ္။
    - Palestine by Joe Sacco
    - How to Understand Israel in 60 Days or Less by Sarah Gildden
    ဖတ္ခ်င္ရင္ေျပာ၊ ကၽြန္ေတာ္ Link ေပးမယ္။ Video Documentary အေနနဲ႔ဆုိရင္ Anthony Bourdain ရဲ႕ CNN Parts Unknown - Jerusalem ေကာင္းတယ္။ တစ္ျခား ဒီစာအုပ္ကို Translate လုပ္ေနတုန္း ကၽြန္ေတာ္ေလ့လာခဲ့ရတာေတြလည္း ရွိတယ္။ သိခ်င္ရင္ ေျပာပါ။ ေျပာျပဖုိ႔ အသင့္ရွိပါတယ္။

    စာေရးဆရာလို႔ အေခၚခံရလို႔ ေခါင္းနပန္းေတာင္ နည္းနည္းႀကီးသြားတယ္။ ဟဲဟဲ။ ကၽြန္ေတာ္က စိတ္ေပ်ာ္႐ံုသက္သက္ပါ။

    ReplyDelete
    Replies
    1. ခုုလိုု လာေရာက္ အားေပးတာေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္... ကိုေကစမ္းေခ်ာင္းကက်မအတြက္ေတာ့ ဆရာတပါးပဲ.... ဘာသာျပန္တာေတြ အရမ္းေခ်ာေမြ႕လိုု႕ တခ်ိဳ႕ မၾကားဘူးတာေတြပါ သိလိုုက္ရတယ္...

      Delete
  3. To Ksanchaung ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ... ရန္ကုန္မွာ ဘာသာျပန္ထားတဲ့ စာအုပ္ ရွိမွန္းေတာင္မသိဘူး။ ႀကိဳးစား ရွာ၀ယ္လိုက္ပါ့မယ္။ ေဂ်ရုဆလင္ကို လည္း စာအုပ္ထုတ္ဖို႕ တုိက္တြန္းပါတယ္။ ဖတ္ရတာ ေခ်ာေမြ႕ပီး ေပါ့ေပါ့ပါးပါးသံုးထားတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေတြက ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပပါတယ္။ တျခား ရုပ္ျပနဲ႕ documentary လင့္ခ္ ရွိရင္ေပးပါ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ညႊန္းေပးတဲ့အတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ Budrus နဲ႕ Propanganda, Peace & Promise Land ကိုေတာ့ ဆရာေပးထားလုိ႕ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တျခားရႈေထာင့္ေတြ တျခား ရုပ္ျပ နဲ႕ documentary ေတြပါ သိရရင္ ပိုပီး အျမင္က်ယ္မွာမုိ႕လို႕ပါ။

    ReplyDelete
    Replies
    1. အမလဲ ျပန္ရင္ ရွာဝယ္ဦးမယ္

      Delete
  4. ႀကိဳက္​တယ္​သူငယ္​ခ်င္​း​ေရ...Burma Chroniclesကို႐ွင္​တခါတင္​ထားလို႔ဖတ္​ဖူးတယ္​...အရမ္​းႀကိဳက္​တာ

    ReplyDelete
    Replies
    1. ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဟယ္.... ငါေရးတာ ရွမ္းျပီးမႊားေနတာ ရွိတယ္ ျပင္ရမွာ ျပင္းလိုု႕ မျပင္ရေတးဘူး ဟိဟိ....

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

သံဘယ္လိုုခ်မလဲ

သံေကာင္ တုုတ္ေကာင္ ေလွ်ာ့မတြက္ေစလိုု

စေကာ့ေစ်းမွာ ခ်ာလည္လည္